| Verslag van ZA 26/07/2003 |  |
 | Franse Alpen, wandelen |
|
| |
 |
|
 |
| |
| | Wandelen door de bergen en dalen, de mooie natuur, dat is heerlijk. Het weer is prachtig: een goudgeel zonnetje dat herhaaldelijk komt kijken tussen de sneeuwwitte wolken. Ik heb nog nooit zo’n lange wandelingen meegemaakt: het valt ook niet mee zo hard klimmen, want ik ben nog piepjong. We komen aan een bergriviertje: het heldere water is heerlijk om van te drinken en om me te verfrissen: die afkoeling doet deugd.
Het gaat wat bergaf: dat is een stuk makkelijker, ik loop voorop en geniet van het landschap en de mooie fauna en flora. De krekels en de sprinkhanen geven een uniek fluitconcert. Heerlijk is dat, zo wandelen in de zuivere berglucht. Een meer! Hier kan ik zwemmen en me eens helemaal verfrissen in het koele water!
 We lopen een eindje bergop… wat is dat hier? Helemaal wit, koud en glibberig, ik ken het niet! Ik hoor iemand zeggen: “ik wil met sneeuwballen gooien”. Niemand die me vertelt dat het sneeuw is. Ik loop helemaal tot boven en ik hoor mijn naam roepen. Het is heerlijk dus ik ben ondeugend stout en stoei verder: naar boven, dan glijden naar beneden. Ik wil hier blijven spelen, maar iedereen gaat weg, dus volg ik maar mijn baasje, tegen mijn zin.
Cannelle. |
|
| |
|
 |
 |
Laatste wijziging: 17/07/2007 15:00:10 |
 |
|
|
|
|
vorige
print
