| |
| | Mmm, mattentaarten, een echte Belgische lekkernij ! Dus die wandeling in Geraardsbergen zag ik wel zitten.
Iets later dan gepland, nadat iedereen de weg en een reglementaire parkeerplaats had gevonden, startte de wandeling aan het station van Geraardsbergen waar Tom ons opwachtte.
De wandeling werd geopend door een uitgebreid historisch en geografisch verhaal.
Tom had zich blijkbaar de week voordien serieus in geschiedkundige en toeristische boeken verdiept!
Met al heel wat Geraardsbergse wijsheid meer, vertrok onze wandeling dan richting de Dender waar we tot aan het jachthaventje wandelden.
Hier in het clubhuis konden we ons lunchpakket verorberen en met goed gevulde maagjes zetten we onze wandeling verder en zochten we het stilaan wat hogerop.
Via de welbekende “muur”, waar reeds heel wat wielrenners bloed, zweet en tranen gelaten hebben, bereikten we het hoogste punt van Geraardsbergen, de Oudenberg.
Van hieruit konden we genieten van een mooi zicht op de stad en de streek errond.
Nadat we terug wat op adem gekomen waren van de klim, wist Tom ons folkloristisch geheugen nog wat op te frissen. Zo kregen we het verhaal te horen van “de krakelingen” en “het viskesdrinken”. Ook expliceerde Tom met volle passie de traditie van “de tonnekesbrand”. Een processie met fakkels en zelfgemaakte “tonnekes” (kaarsen), die vanuit de benedenstad vertrekt tot op de Oudenberg. Deze folklore sprak velen onder ons wel aan en sommigen opperden al om hiervan volgend jaar een Oeveruitstap van te maken. Dus laat de initiatiefnemers maar komen, zou ik zeggen!
Om te voorkomen dat sommigen onder ons het te hoog in hunnen bol zouden krijgen door te lang in hogere sferen te vertoeven bovenop de muur, zakten we terug een klein beetje af en lasten we een dorstlessende tussenstop in. Het was ondertussen mooi weer geworden zodat we daar op het terras zo lang van het zonnetje konden genieten dat we er zelfs al bijna wortel geschoten waren. De oorzaak was de ober die een eeuwigheid nodig had om onze bestelling op te nemen en te serveren. Desondanks het zonnige, ontspannende weer kreeg Tom het van dit lange wachten toch wel eventjes op zijn heupen want om 15.30 u moesten we bij de bakker zijn waar we het productieproces van de mattentaarten konden volgen.
Na een snelle drink en een steile afdaling via trappen terug naar de benedenstad, arriveerden we via een ommetje langs het “echte Manneke Pis” toch nog op tijd bij de bakker.
Na een zeer vriendelijke begroeting door de bakker, zijn vrouw en dochter, startte hij direct met de bereiding van de Geraardsbergse lekkernij: een taartje bestaande uit bladerdeeg en gevuld met matten wat de typische smaak aan dit gebak bezorgt. De matten worden gemaakt met melk, karnemelk, suiker en eieren. Dus bij het maken van een optelsommetje van al deze ingrediënten, is een mattentaartje zeker geen dieetkoekje maar eerder een caloriebom en spijtig genoeg ook heel lekker zodat niemand van ons kon weerstaan toen we mochten proeven.
We konden ook vaststellen dat dit productieproces zeer arbeidsintensief is en vrij veel manuele handelingen vraagt. Gelukkig kreeg de bakker assistentie van zijn dochter en liep alles van een leien dakje.
Natuurlijk werd er ook aan de thuisblijvers gedacht en konden we, na de boeiende uitleg, mattentaarten kopen zodat ze op het thuisfront ook nog konden smullen.
Rond half 5 stonden we gepakt en gezakt met mattentaarten terug op de stoep, werd onze gids Tom uitvoerig bedankt voor de leuke dag en ging elk zijn eigen weg.
Sommige onder ons haastten zich naar huis om nog op tijd op de mosselavond van Oever te zijn, anderen flaneerden nog wat door de mooie winkelstraten, …
Met nog een klein groepje van een achttal Oeverleden, zakten we terug af naar het clubhuis van het jachthaventje waar we ’s middags ook al vertoefd hadden.
Daar was het nog gezellig genieten op het terras, uiteraard gekruid met de nodige moppen, grappen en grollen !
En blijkbaar heeft Geraardsbergen een speciaal effect op Tom want wonder boven wonder verbrak hij zijn eeuwenoude traditie om sangria te nuttigen in combinatie met eenDame Blanche: als afsluiter bestelde hij alleen maar een sangria en smulde hierbij van een heerlijke mattentaart !
Deze wandeling in Geraardsbergen heeft onsweeral een klein stukje van Vlaanderen beter leren kennen en is voor Tom de aanleiding geweest om van nieuwe combinaties te durven proeven.
Waar gaat dat in de toekomst nog eindigen ????
Ann |
|
| |
|
 |
vorige
print
