Login 
banner
 
 
 
 
Oever !? Activiteiten Nieuwsbrief Ledenluik
   Deze week
   Op datum
   Deze maand
   Ook voor Niet-leden
   Periodieke activiteiten
   Op soort
   Zoek activiteiten
   Reservatieregels
   Fuiven
   Weekends en Reizen
   Afspraakplaatsen
   Carpooltarieven
   Verslagen
   Annulatievoorwaarden
 
  U bevindt zich hier Activiteiten U bevindt zich hier Deze maand terug vorige   print print
delen mail
 
NIEUWSBRIEF
Verzend  Alleen link
ACTIVITEITEN
 Januari 2020pijl r
madiwodovrzazo
  12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031  
MEEST GELEZEN
Oever !?
Deze week
FUIVEN Singles
Activiteiten
Foto's
Nieuwsbrief
ZOEK op oever.be
google-logoOk
Oever activiteitentitel
subtitelActiviteiten 21 Januari 2020
 
OverzichtVolgende maand

 
 
Pétanque WommelgemDI 21/01/20
 Top
Laatste wijziging: 14/03/2024 16:24:34 (code=ta211)    
 
 
 
Badminton KesselDI 21/01/20
Omschrijving :#DIB
Aanvangsuur :19u30
Info :Franz B - 0498 18 75 81
 Top
Laatste wijziging: 14/03/2024 16:24:34 (code=ta212)    
 
 
 
Dinsdagavondfilm Judy 2** UGC AntwerpenDI 21/01/20
Omschrijving :foto bij activiteit‘Judy’ vertelt het tragische levensverhaal van Judy Garland
Een platgetreden regenboog
Die Oscar voor beste actrice zal Renée Zellweger wel winnen voor haar vertolking van Judy Garland. Hollywood is namelijk dol op dit soort imitaties. Toch verdiende Garland een betere film dan deze ‘Judy’.
Er bestaan geen rozen zonder doornen, ook niet voor supersterren. Een van de eerste en krachtigste signalen kwam van de fenomenale Judy Garland. Toen het meisje dat wereldberoemd was geworden als Dorothy in The wizard of Oz en uitgroeide tot een van de grootste entertainers van de 20ste eeuw, in 1969 op haar 47ste stierf aan een overdosis pillen, verraste dat geen mens. Het lag allerminst in Garlands aard om discreet te zijn over haar aftakeling. Iedereen wist dat haar carrière in het slop was geraakt omdat producenten en verzekeraars het risico niet meer wilden nemen hun leading lady tijdens het draaien in een afkickkliniek te zien verdwijnen. In I could go on singing (1963) ging Garland zelfs all the way autobiografisch. Dat wat onderschatte drama gaat over een aan alcohol verslaafde en naar liefde hunkerende musicalster die met een reeks optredens in Londen probeert zichzelf terug te vinden. Woord voor woord de realiteit van haar leven in de sixties.
Er zit vlees aan Garlands droeve rollercoaster van een leven. Geen wonder dus dat er in 2012 een Broadwaymusical van werd gemaakt, End of the rainbow, en dat er vroeg of laat een verfilming moest volgen. De timing was ideaal, kort na de release van de zoveelste slappe remake van A star is born in 2018, waarvan de versie met Garland uit 1954 mijlen boven alle andere uitsteekt. Ze verdient het bovendien niet om vergeten te worden.
Maar ze verdient ook herinnerd te worden met een betere film dan Judy, ongeïnspireerd geregisseerd door de Britse theaterregisseur Rupert Goold, en vertolkt door Renée Zellweger, die er een Oscar voor zal winnen.
Goold volgt de platgetreden paden van de biopic. We maken kennis met Garland als ze in de winter van 1968 met haar twee jongste kinderen wil inchecken in een Londens luxehotel. Haar reservatie wordt geweigerd omdat de cheque ongedekt is. De volgende twee uur zien we haar, net als in het echte leven, voortdurend van gedaante veranderen. De ster die op de planken de ene dag wordt uitgejouwd omdat ze zich dronken en suf nauwelijks staande kan houden, maar op een andere dag nog steeds kan uitpakken als vanouds. De moeder die met haar zoveelste ex-man vecht om het hoederecht. De depressieve, naar liefde en erkenning hunkerende diva die zich naïef laat inpakken door een gladde jonge avonturier.
De flashbacks naar haar jeugd, die moeten verklaren waarom ze zo’n wrak is geworden, zijn pover en simplistisch. Zoals het grote ­biopic-kookboek voorschrijft, krijgen we de sleutelscènes die haar gebroken psyche moeten kaderen: de pillen die MGM-directeur Louis B. Mayer haar als tienermeisje liet slikken om het zware leven aan te kunnen, de vernederingen omdat ze qua uiterlijk niet kan tippen aan haar leeftijd­genotes in de studio.
Het komt overeen met wat iedere biograaf over Garland geschreven heeft, maar Goold zet het banaal in scène. Een ‘vaderlijke’ speech van Mayer aan zijn kindsterretje terwijl ze in de studio over de Yellow Brick Road naar Oz wandelen, echt? Vreemd trouwens dat Mayers verantwoordelijkheid wat wordt aangedikt met een korte weinsteiniaanse bepoteling, terwijl Judy’s moeder Ethel (‘de échte Wicked Witch of the West’, zei ze later) uit beeld blijft.
Voor Renée Zellweger, wier carrière ook al jaren in het slop zat, is de rol een godsgeschenk. De hele film draait rond haar en ze mag in iedere scène iets anders doen. Bovendien weten we sinds Chicago dat ze kan zingen. Toch blijft het een verkeerde beslissing Zellwegers stem te gebruiken in deze film. Ze zou met haar imitatie iedere karaoke-avond winnen, maar Garland had een van die stemmen – zoals Roy Orbison, Nina Simone – die volstrekt uniek zijn. Op de beste momenten hing subtiel een traan te bungelen aan haar stem, zo breekbaar, zo onimiteerbaar – en vreselijk in haar minder goede momenten, als het kitsch werd.
Ook in het bestuderen van Garlands maniërismen heeft Zellweger duidelijk heel veel tijd gestopt. Een tien voor vlijt, maar zoals zo vaak in biopics wordt het een geforceerde imitatiewedstrijd die nooit echt een ziel stopt in het personage. Waarom dan die voorspelbare Oscar? Omdat veel mensen kicken op zulke nummertjes. Kijk naar de Oscars voor Rami Malek als Freddie Mercury, of voor Marion Cotillard als Edith Piaf.
Een verzonnen rol is er voor twee Britse homo’s, hevige fans van Judy Garland. Dat aspect moest er wel in, omdat Garland het eerste grote homo-icoon was: decennialang was de vraag ‘friend of Dorothy?’ een wachtwoord voor homo’s om elkaars geaardheid te verifiëren. Goed om dat even in herinnering te brengen, maar de sleutelrol die het duo in de slotscène mag spelen, is onuitstaanbaar kleverig.
Deze biopic zal als monumentenzorg wel enig nut hebben. Maar ergens, aan de andere kant van de regenboog, wacht hopelijk een veel betere hommage.
Steven De Foer in De Standaard van 14/01/20
Van: Rupert Goold
Met : Renée Zellweger, Jessie Buckley, Rufus Sewell, Finn Wittrock (118 min.)
Bijdrage : Op vertoon van je geldige Oever lidkaart koop je van de verantwoordelijke een filmticket aan
€ 7,40. Normale prijs van een UGC filmticketje is € 11,40! Breng gepast geld mee als het kan!
Wegwijzer : Door het feit dat UGC gelegen is aan de Van Ertbornstraat 17, een zijstraat van De Keyserlei, is het zeer vlot bereikbaar met het openbaar vervoer (trein, tram, bus). Met je filmticket kan je ook goedkoper parkeren (€3 voor 3 uren!) in de ondergrondse, bewaakte parking De Keyser aan de Van Ertbornstraat (net naast de inkom van de UGC)! Valideer je parkingticket op de verdieping.
Achteraf gaan we samen nog iets drinken.
Afspraakuur :19u10
Afspraakplaats :UGC, Van Ertbornstraat 17, Antwerpen. Rechts van de kassa's!
Aanvangsuur :19u30
Info :Luc F - 0484 98 38 37
 Top
Laatste wijziging: 14/03/2024 16:24:34 (code=ta214)    
 
 
 
Bowlen - Bowling stones AntwerpenDI 21/01/20
Omschrijving :#MA3
Afspraakuur :20u
Aanvangsuur :20u
Info :Annick F
 Top
Laatste wijziging: 14/03/2024 16:24:34 (code=ta213)    
 
© Oever V.Z.W. Durentijdlei 52, 2930 BrasschaatGSM 0478/54 54 54 | pieter@oever.be