|
| Nu de centrumrechtse meerderheid zonder veel omhaal de affreuze Turteltaks door het Vlaams Parlement gejaagd heeft, rest getergde burgers enkel de hoop dat een rechter de feitelijke onwettelijkheid van deze pestbelasting zal vaststellen. Deze manifest onrechtvaardige taks belast het stroomverbruik van kleine consumenten veel hoger dan grootverbruikers. Gezinnen betalen, naar verhouding, vijftig keer meer voor een verbruikt kilowattuur stroom dan grote bedrijven. Bij alleenstaanden loopt dat verschil zelfs op tot meer dan vierhonderd keer.
Dat maakt van de invoering van de Turteltaks meteen wel een geschikt moment om een veel breder debat te voeren: dat van de fiscale discriminatie van de single. Zelden werd die ongelijke behandeling immers zo treffend in beeld gebracht als bij deze nieuwe forfaitaire Vlaamse belasting.
Het Belgische belastingsysteem blijft het gezin als hoeksteen van de samenleving beschouwen. Het fiscale voordeel voor wie gehuwd is of wettelijk samenwoont, ligt hoog. Volgens de OESO wordt in de hele wereld niemand zwaarder belast op zijn arbeid dan de single Belg: tot 55 procent van zijn brutoloon vloeit naar de staatskas. Daarmee wordt een groeiende groep mensen achteruitgezet.
Behalve in arbeidslast en forfaitaire belastingen, waar singles per definitie in hun eentje dezelfde belasting moeten betalen als samenwoners met twee, slaat de discriminatie vooral toe in de woon- en vermogensfiscaliteit. Alleenstaanden kunnen maar op één woonbonus rekenen, en ze moeten op hun eentje de volle pot registratierechten en onroerende voorheffing betalen. Ook schenken en erven blijft (veel) duurder voor wie geen naaste verwanten heeft.
'Fiscaal correct', een ideologisch pluralistische werkgroep van fiscaal experts, komt de verdienste toe dat zij de discriminaties in kaart hebben gebracht en meteen ook enkele oplossingen hebben geformuleerd. In feite stellen zij een fiscaal gunstregime voor voor wie de boontjes alleen moet doppen. Het is een interessante aanzet om een relatief nieuwe vorm van discriminatie te beantwoorden met nieuwe vormen van rechtvaardigheid.
Dat politici zich niet vergissen: dit gaat over veel mensen. In Vlaanderen bestaat één op de drie gezinnen slechts uit één persoon, in de steden gaat dat zelfs al naar de helft. Dat zijn heel wat mensen die geholpen zouden kunnen worden door een meer gelijke fiscale behandeling. Een beetje progressieve democratische partij, met oog voor de nieuwe, in alle opzichten diverse realiteit van samenleven in dit land, weet wat haar te doen staat. |
|
|
| Bron: De Morgen, Bart Eeckhout
08-12-2015 |
|
|
|
|