Verslag van WO 26/03/2003titel
subtitelWeekend Botassart 26/3-28/3
 
 
 
 Na een drukke werkweek -althans voor de ongelukkigen onder ons- konden we nog eens uitwaaien in één van de mooie plekjes die ons belgenlandje rijk is.
Deze keer trokken we naar Botassart nabij Bouillon.
De enkelingen die vrijdagmiddag toekwamen konden reeds genieten van het mooie landschap.
’s Avonds wachtte ons een lekkere croque monsieur (kwestie van eens af te wijken van het vaste vrijdagavondmenu à la Oever!) van “gewijd” brood dat de wandelaars die middag hadden meegebracht van het klooster. De avond werd verder gevuld met geleuter en geteuter en de drank vloeide rijkelijk. Vooral van de wijn bleek er een tekort te zijn. Op een gegeven moment werd er zelfs witte wijn nagemaakt, maar die bleek logischerwijs niet in goede smaak te vallen (zat Red Bird daar voor iets tussen?)
De volgende dag hadden we keuze “zat”, qua activiteiten welteverstaan: MONtenbiken, wandelen of kajakken.
De Mon nam de meest getrainden mee op wielertocht; Patrick begeleidde de wandelaars en Stefan kon nog 4 gegadigden vinden voor een boottochtje op de Semois.
De enkelingen die na lang twijfelen toch afhaakten voor het kajakavontuur hadden ongelijk: onze “wetsuit” bleef droog!
Langzaamaan lieten we ons meeglijden met de stroom van de Semois. Midden in deze betoverende natuur, waanden we ons in Canada. Neem daarbij nog een aangenaam lentezonnetje en dit was puur genieten!
Alhoewel het kajakken geen moeite kostte, was er toch één achterblijver: Bart.
Constant week hij af naar de kant, stapte uit en begon te strippen. Te veel gedronken? Het noorden kwijt? Naar eigen zeggen was zijn geleend duikerspak te dik en vooral te klein. Gezien de rode strepen achteraf op zijn armen zullen we hem maar geloven zeker?!
Na de extra korte nacht (één uurtje minder slapen) maakten we ons klaar voor de volgende sportieve dag.
Het mountainbiken was deze keer aangepast aan de beginnelingen. Alleen Bart en Patrick kozen voor het stevigere werk. De avonturiers volgden Stefan op wandeltocht. Francine, Inge en Dirk opteerden voor een rustige wandeling langs de Semois richting Bouillon.
En André koos ervoor om vrijwillig thuis te blijven, wat niet kon gezegd worden van Bernadette en mezelf! Denkend dat we de kamers vóór 11u moesten ontruimen, waren we ijverig aan het inpakken om daarna te constateren dat iedereen al vertrokken was. We hebben dan maar besloten om zelf de fiets te nemen en af te zakken naar Bouillon. En zakken deden we!
Oeverleden mogen dan wel sportief zijn, levensgenieters zijn ze bovenal. Waar anders zouden we de bende tegenkomen dan op een zonovergoten terras? En zo konden de 2 verloren schaapjes zich weer bij de kudde voegen.
Voor onze picknick reden we tot aan de OEVER van de Semois. Tot we plots aan de overkant een bekende in volle vaart zagen passeren: Bart, maar zonder Patrick.. “Och, ik heb hem achtergelaten, hij wou Frankrijk eens gaan verkennen”. Hopelijk is hij niet verloren gereden want om 17u lag zijn stuk taart nog op hem te wachten!
Kortom, het was een sportief weekendje maar toch evenzeer ontspannend en vol genot. Met dank aan Stefan e.a., en de weergoden die deze keer met ons waren.
En de ongelukkigen? Die konden weer uitkijken naar een drukke werkweek, zij het moe maar voldaan.
Leslie
 
 Top
Laatste wijziging: 17/07/2007 15:03:36