| |
| | Het is zaterdagmorgen: veel oeverleden vatten de terugreis aan met de wagen. Daar we met de slaapbus zijn gekomen hebben we een dag verlof meer.
 Damiaan komt intussen met het geweldige nieuws dat hij een “via ferrata” parcours heeft gevonden dat toegankelijk is voor iedereen. Met enkele kandidaat klimmers (Paula, Patricia en Jos) beslissen we om klimmateriaal te gaan huren en onder de begeleiding van Damiaan en Stefan het parcours af te leggen. Aan het startpunt van de via ferrata geeft Damiaan nog wat algemene instructies terwijl Stefan weeral wat apenkuren uithaalt. (Hij zal dan weer verwondert zijn dat sommigen zeggen dat ………) Maar als we vertrekken is alle aandacht op beveiligen en veiligheid gevestigd. Het is zoeken naar de juiste manier om voorbij de hindernissen te geraken. Na een klim steil omhoog komt een horizontale passage. Eerst wat drinken want in de zengende hitte is dit noodzakelijk om in topvorm te blijven. Nu wordt het echt delicaat.
We moeten de juiste steunplaatsen voor onze voeten zien te vinden en de greep met onze vingertoppen in de rotspleten is ook niet zo best en onder ons dreigt de ijle leegte. We zijn wel beveiligd maar tocht stijgt de adrenaline. Met veel creativiteit en af en toe wat goede raad van onze gidsen lukt het toch.
Onze laatste activiteit werd nog een echte topper en ondanks de soms moeilijk positie aan de rotswand slaagde Jos er in om mooie foto’s te maken voor zijn reportage. We zullen vanavond zeker kunnen slapen in de bus. |
|
| |
|
 |
