Verslag van MA 03/03/2003titel
subtitelWeekend Larochette - Luxemburg
 
 
 
 't Was weer van datte! Geen rode loper, geen portier, geen luxe lobby, een onbewaakte parking… Pfffffff! We hadden weer veel geld betaald voor niet eens een drie sterren-hotel.
Oever singles passen waarschijnlijk niet beter dan in een jeugdherberg. Jeugdvreugd in zes- (of meer) persoonskamers. Drie man te veel? Die slapen dan gewoon op de grond in de keuken.
's Morgens zie je sexy leden in sexy slip rondglijden van en naar de gladde douchevloeren - dat noem ik nu jeugdig, zie!
En in Larochette, nog zoiets, een piepklein dorpje in de nabijheid van Echternach, meer dan ‘piepklein’ valt er niet over te vertellen; in Larochette viel er feitelijk geen sikkepit te beleven. Nederlands kennen ze daar niet, Frans, un petit peu, Portugees al iets meer. Ja, Letzeburgs, maar wie spreekt dat nu?
Geen cinema, geen disco…, en dan wilde je je net een weekendje laten gaan. Gewone volkse cafés, geen Belgisch bier. Geen taxi's, alles te voet! Een ‘relaxed WE’, zo promootten ze dit! Dan maar gaan wandelen zoals elke burger op vakantie dat doet. Tussen de rotsen en nauwe donkere spleten waar een normaal gebouwd mens amper doorkan (en onverlicht - ja, dat voor het rijkste land ter wereld!). Verder nog: koude wind! De weg kwijt geraakt en geen enkele wegwijzer kunnen vinden…
Terug in ons 'kasteel'. Gegeten zoals in ’t pensionaat: geen kaviaar, geen foie gras, in een koele eetzaal met decadente tekeningen van Roy Lichtenstein en Andy Warhol. 'Kunstwerken' noemen ze dat!!! Daarna zelf nog moeten afwassen. Thuis doen we dat ook. Allez, een weekendje om even uit te blazen dus. Plezant!
Een bar of een lounge was er niet. Rokers wel. Die moesten ze in den bak (de gevangenis) stoppen - en snurkers ook.
's Avonds dan maar ouderwets rond de open haard. Gezellig, zeg! Toch maar even een leuker feestje gebouwd. Met geïmproviseerde DJ maar jammer met niet-dansers op de dansvloer.
Zondag. Singles kunnen saai zijn. We hadden gehoopt dat de échte jeugd onder ons wat leven in de brouwerij zou brengen. Niks van! De kinderen liepen vrolijk mee, zelfs na tien of twintig kilometer, geen gezaag, geen 'wanneer gaan we eeeten?', geen 'Maa, is 't nog ver?'… Er was gelukkig nog wel Stefan die in ruil voor een stapel pintjes, ice teas, koffies en flessen Rivaner en Riesling - de vrouwenkreetjes "Alleeeeez Stefan" gaven de doorbraak - aangekleed in de rivier sprong (de zot!).
En dan picknicken, op een brug, geen stoelen, geen servetten, geen bestek, nada!
Enfin bon.
Een paar kleinigheidjes maakten veel goed. De watervallen van Müllerthal waren prachtig. De wandelingen waren heel mooi, echt de moeite. We hebben zacht geslapen. Lekker gegeten. Een beetje gedronken… Veel gelachen. De koteletten waren heerlijk. Het water in de douches was zalig. De muziek deed dansen. Het was een toffe groep. En het weer viel mee.
Een heel geslaagd weekend! Bedankt Arlette! Bedankt, Marc!
Ingezonden door André
 
 Top
Laatste wijziging: 17/07/2007 14:42:09