| |
 | Zaterdag |
|
| | Zaterdagmorgen, om kwart voor 8, wordt het zorgvuldig ingepakte en vertrouwde rugzakje in de wagen geladen. Nog even de GPS instellen en dan “en route” voor een ritje van 2 uurtjes, richting Ardennen.
Even na 10 uur komen we aan in “Little Creek”. Ik vermoed meteen al dat het die plek is waar ik moet wezen, want ik zie een ranch met paarden staan en dat plaatje past perfect bij onze cowboy gids.
We zijn met 12. Na het genot van een heerlijke tas koffie in “the saloon”, sta ik al te popelen van ongeduld om de “prairie” te gaan ontdekken, maar we zijn vandaag op vakantie dus no stress, tijd zat. (In het wilde westen gaat het er waarschijnlijk ook kalmpjes aan toe… )
We keuren nog even de “Honey moon” room, en om 11 uur starten we voor onze wandeling van 14 km. Ons groepje is samengesteld uit rustige mensen, het gaat er heel gemoedelijk aan toe. Zalig….
We zien heel mooie landschappen met glooiende groene weiden met koeien in, in je fantasie “buffels” om het plaatje volledig te houden. We houden even halt om van dat super landschap te genieten. Het weer is ongelooflijk, begin oktober kunnen rondlopen in korte broek en topjes, dat is wel bijzonder en ik zie het als een geschenkje uit de hemel. Een gesprekje hier, een babbeltje daar en dan was er die steile helling waar geen eind aan leek te komen. We halen het allemaal zonder al te veel moeite. We wandelen langs de Ourthe en onze coyote ‘Diesel’ (dat is een hond,) verbaast ons door zijn onvermoeibare energie om al zwemmend door ons weggegooide stokken uit het water te halen. We maken ons lachend uit de voeten als die natte hond een poging doet het water uit zijn haren te schudden.
Ik zie taferelen die me aan het Zuiden van Frankrijk doen denken en het vakantiegevoel is er nu helemaal. Aan de bakkerij-crèmerie gekomen zien we een affiche hangen die we speciaal vinden. |
|
| |
| Tussenstop |
|
| | Na een tijdje komen we aan de tussenstop waar we bijna allemaal de koelte en de schaduw van een boom verkiezen om onze boterhammetjes op te eten. Heel, heel gezellig was het daar. Allemaal samen in een kring, rustig, luisterend naar een naburig gesprek van een groep Vlamingen, dat we ongewild mee moeten volgen.
Na de zomerse pauze, vallende bladeren in een temperatuur van 26 graden, bijzonder toch, vervolgen we rustig onze weg. We stappen tussen een haag van rode bloempjes en door de smalle openingen aan de weiden, voorzien van prikkeldraad. Pootje baden op vlijmscherpe keien, alles moet eens uitgeprobeerd worden. En Diesel… die zorgt ervoor dat we allemaal extra lichaamsbeweging krijgen. Hij brengt ieder om de beurt zijn natte stokken om terug in het water te gooien.
Laat in de namiddag stappen we aan een rustig tempo terug naar “Little Creek”, waar een barbecue besteld is.
In de wagen richting huis is het nagenieten van een warme, zwoele, vredevolle oktoberdag en de vriendschap van oude bekende en nieuw ontdekte toffe mensen. |
|
| |
|
 |
