Verslag van ZA 27/11/2010titel
subtitelEgypte, Luxor
 
 
 
Enkele impressies uit onze reis naar Egypte:
 We zijn met 10: Luc, Raf, Wilfried en Bessy, Carina, Claudine, Kris, Lieve, Louisa en Marijke.
Onze reis krijgt meteen al bij de incheckbalie een heel spannend - avontuurlijk tintje.
De vrieskou laten we achter in Europa en na een vlucht van 4,5 uur landen we op een plek in de wereld waar het hoogstens 1 dag per jaar een beetje regent : Luxor-Egypte in Afrika.
Door het raampje van het vliegtuig zie ik kilometers woestijn met een vruchtbare, groene strook land langsheen de Nijl. We worden verwelkomd door een heerlijk zonnetje en een temperatuur van rond de 30° C. In de busrit richting hotel “Paramisa Isis Luxor” komen een massa eerste indrukken van een heel andere cultuur en leefwereld op ons af. Zaterdagavond wordt de planning voor de ganse week toegelicht door Josje (zij woont in Luxor) en het wordt een drukke, goedgevulde, avontuurlijke, heel.. heel.. speciale week. Een ontdekkingsreis door de geschiedenis….
Luxor: zondag 28 november 2010
Zondagmorgen bij het ontbijt, maken we kennis met kelner Sameh, die instaat voor de koffie en de thee. Zijn plagerijtjes, verwennerijen en zorgzaamheid vrolijken verder iedere dag van ons verblijf in het hotel op. Daarna, stipt op de afgesproken tijd, rijden we met een busje naar het Mummificatiemuseum. (1). Daar leren we hoe een niet meer levend wezen omgetoverd wordt in een mummie. Meteen daarna bezoeken we het Luxor museum (2). We bekijken Egyptische oudheden, en maken op een boeiende, interessante manier kennis met de Egyptische schoolgaande jeugd.
Na het middageten ligt er op de Nijl, al een bootje met schipper op ons te wachten.
Om het bootje in evenwicht te houden verdelen we ons schaterend links en rechts van het kleine schuitje. We varen naar een Bananenplantage (3) op de Westbank aan de overkant van de Nijl.
Trossen groene banaantjes worden door ons massaal gefotografeerd. Reeds gele banaantjes mogen geproefd worden. Nog een drankje en enkelen gaan een draaimolentje uitproberen. Het is heerlijk warm en eenmaal terug in het bootje varen we nog een eindje de Nijl op. Het is zalig op het water met interessante zichten op de skyline. Op een gegeven moment wordt de motor afgezet en met de stroming drijven we terug richting aanlegplaats hotel. Snel de motor terug in gang om een aankomend cruiseschip keurig te omzeilen. Een beetje spanning, daar houden we wel van…. Net voor het donker (om 17 uur) wordt het bootje zachtjes langszij de kade van ons hotel aangelegd. Even samen een aperitiefje, snel opfrissen, eten en dan….
’s Avonds is het busje er stipt op tijd voor een bezoek aan de Verlichte Luxor tempel (4).
Tussen de zuilen flaneren we een tijdje rond en we luisteren aandachtig naar de gids.
De fotoapparaten moeten overwerken. Het is nog steeds heerlijk warm buiten en we genieten….
We hebben ongelooflijk geluk, want rondom de tempel staan heel veel verklede figuranten in een groots buitenlucht spektakel. Er zijn lichtstraten van kaarsjes. We vernemen dat er een groot feest georganiseerd is voor gasten van een groot hotel. De omkadering is perfect en ik voel me even een Egyptische vrouw, levend in een wereld van duizenden jaren terug.
Te voet gaan we verder naar De Soex (5) (winkelstraatjes). Daar waren ongelooflijk veel mensen en heel veel licht. De kleurige winkeltjes, de exotische zoete geuren, en de magische geluiden, dat moet je meemaken. Het lijkt wel één groot feest.
De verkopers komen hun goederen showen en we maken weer op een andere manier kennis met de plaatselijke bevolking. Er wordt voor ons meteen een tafel vrijgemaakt, zodat we samen kunnen zitten.
De waterpijp wordt uitgeprobeerd door enkelen van onze groep. Het is gezellig vertoeven.
Zondagavond na 11 uur op mijn kamer aan de straatkant op de 5e verdieping noteer ik het volgende :
Buiten hoor ik getoeter van auto’s en het geklepper van paardenhoeven op de straatstenen. Het geroep van de talrijke calèchevoerders “Caalèeche … caalèeche… galmt nog na in mijn oren.
Een taxiplaats voor de calèches (paard met wagentje) is recht tegenover mijn terras.
De geluiden hebben iets exotisch en romantisch. Een verlichte minaret bevindt zich op enkele tientallen meters van mijn vensterraam, maar ik slaap die nacht zo goed dat ik het “wwaaak-ke wer-re” (de medereizigers snappen dit grapje wel) om 5 uur ’s morgens niet hoor.
Op naar een volgende avontuurlijke reis…..
Louisa Van den Broeck
 
 Top
Laatste wijziging: 02/07/2011 22:07:44