| |
| | Afspraak Zaventem om 10u30 aan de balie van Thomas Cook, kennis gemaakt met de medereizigers die door andere busjes werden opgehaald. Krijgen strandtas of krant en een persoonlijk “goed verlof” toegewenst van Pieter.
We vertrekken op tijd en na een zachte landing kon onze ontdekkingsreis in
Montenegro beginnen.
Ons hotelcomplex bestond uit verschillende restaurants en bars, plus twee buitenbaden en een binnenzwembad met wellness en spa, waar verschillende dames dankbaar gebruik van hebben gemaakt.
Het weer was prachtig, zon, 22°, ideaal voor een wandeling naar het pittoreske Budva met zijn smalle straatjes en oude gebouwen. Je kon er gewoon langs het kiezelstrand naar toe wandelen. Sommige Oevertjes kwamen terug met de taxiboot.
Zondag was het Pasen en overal stonden gekleurde, hard gekookte eieren versierd in mandjes. Op het programma stond een wandeling naar het schiereilandje Sveti Stefan. Een prachtige wandeling langs mooie baaien, jammer dat men niet op het eiland zelf mocht omdat dat was afgehuurd door één of andere vermogende “sjeik” of zo iets. De lekkere visbereiding of langoustines maakten dit ruimschoots goed.
Maandag was er een busuitstap onder begeleiding van Elena, die Nederlands sprak. In de voormiddag naar Cetinje met zijn klooster, ambassades, musea en kapel waar Maximiliaan en zijn vrouw Isabella begraven liggen.
Na het proeven van gerookte ham en huisgemaakte kaas, in het dorpje Njegusi, en een borrel “looza” (druivenjenever) of pruimenjenever (tegen de kou), vertrokken we langs kronkelende wegen en haarspeldbochten naar de stad Kotor.
Kotor is gelegen in het diepste gedeelte van de Baai van Kotor en de oude stadskern is omringd door een indrukwekkende stadsmuur en is beschermd door Unesco. Het oude stadsgedeelte is een wirwar van straatjes en er staan mooie, oude paleizen te vergelijken met onze herenhuizen. Het kleine stadje telt 14 kerken van verschillende godsdiensten die allen in harmonie samenleven.
Vanuit de baai van Kotor hebben we een boot genomen om een bezoek te brengen aan het eilandje “Gospa od Skrpjela” gebouwd op de resten van een gezonken schip en elk jaar komen er bootjes met stenen om de vestiging te verstevigen. Het wordt ook bezocht door de inwoners en pelgrims. Wij hebben vooral genoten van orgelmuziek gebracht door “onze Mon”.
Een andere mooi uitstap was het “Verborgen Meer”. We laten de kust en de zee onder ons liggen en trekken het hooggebergte in, rijden dwars door Skadarmeer richting Podgorica, hoofdstad van Montenegro, een moderne stad met veel inwoners en industrie. We komen via de weg door de Moraca Canyon, een geweldige rotsmassa met veel groen en een kolkende rivier in het midden. Onderweg komen we het Moraca klooster tegen, één van de oudste van de Balkan en nog steeds bewoond.
Het Biogradmeer ligt op een hoogte van 1045 m en is omringd door een groen oerwoud van het Nationaal Park met ongerepte natuur waarin de dieren in harmonie leven.
Montenegro is een mooi, groen land, met vriendelijke mensen en lekker eten. Ook een land van tegenstellingen, langs de kust, stranden en toerisme en richting noorden, bijna geen steden, enkel hier en daar een paar huizen en weiland alsof de tijd is blijven stilstaan.
Onze conclusie is dat we weer een mooie “Oeverreis” achter de rug hebben in een mooi verzorgd hotel en met een toffe groep mensen. |
|
| |
|
 |
vorige
print
