| |
| | 18 dapperen keken vermoedelijk reeds lang uit naar deze happening : gewoon ontspannen en gezellig met elkaar samen, en nog gezond ook !!
Bob was de leukste en kwam enkel met een plastieken zakje ( inhoudende één handdoek en een shortje ) , vragen waar ie een tennisracket kon huren ( “ ’t is toch recreatief tennissen hé ??” ). Hij wist te vertellen dat dit de eerste keer was dat hij de snaren van een tennisracket mocht bewonderen. Meerdere personen hadden hun voorzorgen genomen en hadden zich extra “ingetaped”, of beter zelfs ‘laten’ “intapen”.
Het sein voor het opwarmen was al lang gegeven, maar niemand ging naar de tennisterreinen ?? Och ja, de verlichting moest dan wel ingeschakeld worden, want tennissen zonder licht en alleen op gevoel is toch maar raar, denk ik.
De start en stopsignalen van het spel kwamen niet steeds op tijd, ( deels door een technisch defect van de bel), doch de sportieve kant van het tornooi verliep verder spontaan. “Juist een plezant partijtje gespeeld” hoorde men meermaals zeggen; maw. er was een gemoedelijke sfeer. Spijtig dat Marc op het einde van het vierde spel een klein beetje verkeerd op zijn benen terecht kwam, waardoor zijn kuiten reclameerden en Marc wijselijk stopte vooraleer er iets ergers kon gebeuren. Het ijs bracht hem een goed-gevoel verzorging.
Pieter verzorgde de proclamatie : bij de dames was niemand laatste : er zaten liefst 3 exequo’s bij !! Hij werd wel even in verlegenheid gebracht want hij had niet gerekend op een exequo op de tweede plaats! Dus één flesje wijn voor twee. Bij de heren had Bob wel de minste punten, maar, zo te zien kwam hij zeker in aanmerking voor de prijs van de zich best amuserende tennisser !!
Daar er ook een paar badmintonspelers aanwezig waren, werd de vraag gesteld om zo ’n tornooi ook uit te tekenen voor badminton. Gehoord Pieter ?? of Michel ??
De laatsten gingen, na een paar jenevertjes naar huis - of naar de naastgelegen fuif - lang nadat de lichten op het tennisveld werden gedoofd. Op naar de lustrumviering !!
Jef |
|
| |
|
 |
