Verslag van WO 06/02/2008titel
subtitelCitytrip Madrid
 
 
 
Vorig jaar..
 brachten Pieter en ikzelf enkele dagen door in Madrid en we vonden dit zo’n mooie en boeiende stad dat we onmiddellijk besloten om een citytrip naar Madrid te organiseren voor onze leden. Pieter keek uit naar degelijke vluchturen, degelijke prijzen en naar een mooi hotel. Ik zorgde voor onze gids, Bert, mijn leraar Spaans.
 
Woensdagmorgen
 5u30 zat iedereen in de autocar die ons naar Schiphol zou brengen. Enfin, bijna iedereen want André die, niettegenstaande een serie wekkers naast zijn bed, pas rond 5u20 was wakker geschoten, stapte 5 minuutjes na het academische kwartiertje de bus op met een klein tasje. Ik vraag me nog steeds af hoe mannen zo vlug klaar kunnen zijn! We waren er ook allemaal van overtuigd dat hij zijn valies thuis vergeten was. Maar nee, fout, dat kleine tasje WAS zijn valies!
Vraag: waarom zeulen wij, vrouwen, toch altijd met zo’n grote reiskoffer die we amper de trap op krijgen?
Met enige vertraging vertrokken we naar Schiphol. Bij de bagagecontrole werd Ulrik tegengehouden. De dader
was een vergeten waterflesje in zijn rugzak!
 
In Madrid
 bracht een autocar ons naar ons 4* Mercure hotel. Na een korte opfrissing, doken we de metro in, richting Plaza Dos de Mayo. Een beetje verder genoten we met Bert en in een heerlijk zonnetje van lekkere bocadillos en andere tapas. Na deze deugddoende pauze, trokken we verder de stad in en kregen we een eerste indruk van Madrid. Mooie straatjes, gezellige pleintjes afgewisseld met brede boulevards met prachtige gebouwen van het begin van de 20ste eeuw.
Lut had ergens in één van haar reisgidsen gelezen dat die avond, de vooravond van het vasten, in Madrid ‘El
Entierro de la Sardina’ (de begrafenis van het sardientje) plaats vond in het Casa de Campo. Wij
er naar toe want dit was dé gelegenheid om zo’n traditie mee te maken. Aan de overkant van de Rio Manzanares, was de processie al begonnen. Leuk om te zien, al die mannen met een zwarte smoking, zwarte cape en hoge zwarte hoed in de lijkstoet van Het Sardientje! En nog grappiger: het deuntje
Sardina, Sardina, Sardina,
Sardina, te vamos a enterrar, (Sardientje, we gaan je begraven)
Sardina, Sardina, Sardina,
jamás te podremos olvidar (we zullen je nooit kunnen vergeten.)
werd gezongen op de muziek van onze Rocco Granata’s succesnummer ‘Marina’. Probeer maar eens!
We volgden even de processie maar de begrafenis maakten we niet meer mee want de hongerige magen begonnen te knorren.
Op de Plaza Mayor splitsten we ons op in kleine groepjes om te gaan eten. Wij kwamen met Bert terecht in een kleine Taverna en genoten er van de tapas en de heerlijke Spaanse wijn uiteraard.
Donderdag vertrokken we, na een zeer uitgebreid en heel lekker ontbijtbuffet, met de metro naar de Plaza de España waar Bert ons wist te boeien met een aantal anekdotes uit Cervantes Don Quichotte.
Daarna nam hij ons mee voor een tocht langs het Palacio Real, de Catedral de la Almudena, de Calle Mayor, de Plaza de la Villa en andere mooie pleintjes. Op 1 van die pleintjes ontdekten we een leeg terrasje en ploften ons neer in de zeteltjes onder een zalige zon. Dan naar de Puerta del Sol waar iedereen zijn weg vond naar een zonnig terrasje om iets te verorberen. Na de middag nam Bert ons mee naar heel gezellige plekjes en pleintjes (Plaza de Santa Ana, Cine Dore, de multiculturele wijk Lavapiés, …) om te eindigen in de vroege avond op het einde van de Gran Via. We splitsten ons op in groepjes. Ik trok met een groepje de wijk Chueca in met talloze trendy boetiekjes, boekhandels, cafeetjes … Anderen gingen winkelen maar ’s avonds vonden we elkaar weer in een leuk en lekker restaurantje dat Ulrik tijdens onze ochtendtocht ontdekt had. Het was er zo superlekker en goedkoop dat we besloten er de volgende avond terug te komen en Bert uit te nodigen.
 
Vrijdag,
 na het weer heerlijk en zeer uitgebreid ontbijtbuffet, troonde Bert ons mee naar het openlucht museum van moderne kunst, naar de chique buurt Salamanca en naar het Parque del Retiro, een prachtig stadspark.
Een terrasje met inderdaad veel zon, deed deugd. Daarna gingen we naar het Atocha station waar op 11 maart 2004
bomaanslagen werden gepleegd. Deze waren de zwaarste in Europa veroorzaakt door islamitische extremisten. Door tien explosies in vier treinen in de ochtendspits kwamen 191 mensen om het leven en vielen er meer dan 1800 gewonden.
Voor de lunch had Bert 20 plaatsjes gereserveerd in een leuk en lekker restaurantje Boca del Lobo, achter het Centro de Arte Reina Sofía. Na de middag waren we vrij om een museum te bezoeken of om uitgebreid te gaan shoppen. Voor het avondeten was de voltallige groep (of toch bijna) aanwezig in ons restaurantje van de dag ervoor. Het eten was uitzonderlijk lekker en de wijn zorgde voor de rest.
Zaterdag namen we, met pijn in ons hart, afscheid van Madrid.
Madrid is een mooie stad en dat wisten Pieter en ikzelf ook al. Maar Madrid had voor de deelnemers van Oever
nooit zo mooi geweest indien Bert, onze gids, er niet had bij geweest.
Surf nu naar www.oever.be. Klik op fotoalbums 2008, Madrid en geniet van de foto’s.
 
 Top
Laatste wijziging: 23/06/2008 00:55:21