Verslag van ZO 17/09/2006titel
subtitelDagje Walibi
 
 
 
 Ja ,wij hebben zojuist een zaaaaalig dagje in Walibi doorgebracht, jammer genoeg te duur betaald omdat we uiteindelijk maar 8 ipv 20 mensen bijeen gekregen hebben, dus geen reductie en keihard 30 euro moeten ophoesten, maaaaar: het was kicken, lachen, gieren, schreeuwen van plezier. We zijn eerst op de Vampire gegaan. Alex bleef wijselijk met Inge en haar dochtertjes beneden staan, maar ik, Petey, Peter en Willy gingen resoluut in de aanval.
De Vampire is een hypermoderne rollercoaster waarin je benen vrij naar beneden hangen, wat wel een heel speciaal gevoel geeft. Een dik halfuur aangeschoven, hydraulisch harnas over de kop en daar gingen we: zachtjes zo'n 30m omhoog en dan pijlsnel naar beneden, schuin de looping in onmiddellijk gevolgd door twee kurketrekkers (zijdelings overkop). Veel tijd om op adem te komen was er niet want het ging pijlsnel verder naar beneden de bocht in en eens uit de bocht nog effe versnellen om de tweede looping te nemen met nog een kurketrekker erachter. Nog even een paar zigzaggende bochten en stop: in minder dan 1 minuut 5 keer over de kop! Ik had juist de tijd om een welgemeend HEEEEEEEEEEEEEELLLEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEP!!!!! over Walibi heen te roepen. We kwamen er allemaal een beetje draaierig uit en het eerste dat we konden uitbrengen was: AMAI!!!
Effe iets rustiger stelde iedereen voor, maar op zoek naar iets rustiger kwamen we voorbij de Werewolf, een houten rollercoaster van 1.085 meter lang: de langste in België. En die ging niet over kop, dus: de dudes samen met Peter en Alex daarop: een uurtje aanschuiven en daar gingen we nog hoger dan bij de Vampire. 3 minuten lang vlogen we van de ene bocht naar de andere met de armen in de lucht (allez, dat probeerden we, maar regelmatig moesten we echt terug iets vastpakken omdat we het gevoel hadden weg te vliegen. Zaaaalig!
Daarna even een stukje pizza gaan eten: we kregen een smsje van Inge dat zij met haar juffrouwtjes wel alleen verder ging wegens geen snelheidsgodinnen. Dus wij verder op weg naar de Dalton Terror: goed vastgegespt 77m de hoogte in, daar een verschrikkelijk lang moment blijven hangen met schitterend zicht op de omgeving en dan in vrije val naar beneden. Bungee jumpen had er niets tegen. En dan waren we genoeg opgewarmd om wat af te koelen op de waterbaan, de Flash back: weer een goei uur aanschuiven, maar ja: vooruit erin en opeens achteruit van de helling: zo werden de achterzitters ook nat. Nog een iets grotere achteruit en dan weer 20 m omhoog om in 2 pijlsnelle afdalingen vooruit in het water te plonsen. Nog niet nat genoeg vonden we dus wij naar de Radja River: een vlottenrivier, zo van die grote ronde vlotten voor 10 personen. Allemaal leuk wat botsen en wat spatten maar niet echt veel nat tot op het einde we onder een hele reeks waterstralen moesten.
Voorover gebukt doorstonden we ook dat wel en net toen we ons terug rechtzetten kwam hij: een golf als een tsunami die mij en Willy letterlijk overspoelde. En de andere 8 maar gieren! Het is nu 23.09u en ik ben nog niet helemaal droog! En kijk we hadden nog maar een uurtje over, dus nog juist tijd om het plezantste nog eens te doen: de Werewolf again: Nog eens 3 minuten heen en weer zoeven: zalig!
En dan kwam er gelukkig het leuke voorstel om de dag mooi af te sluiten met een lekker restaurantje: gekozen werd voor Het Verhaal, een fusion-restaurantje achter mijn hoek op de Mechelsesteenweg. Bij een mixed grill voor de 2 Peters, een spaghetti Bolognese voor Alex en een tagliatelle met scampis in currysaus voor mij, konden we nog wat bijpraten over deze schitterende dag! We konden niet beter eindigen dan met de belofte om dit volgend jaar terug te doen, met korting deze keer! De afwezigen hadden weer eens groot ongelijk!

Da Fun Dudez
 
 Top
Laatste wijziging: 17/07/2007 14:59:24